WOII en Adolf Hitler

De betekenis van Adolf Hitler voor de Psychognomie en Psycho-Physiognomie van Carl Huter is -1, dat, in combinatie met de vermeende overeenstemming tussen het gedachtegoed van Hitler en de Psychognomie is dan ook de enige reden om hem hier aan te halen.

Joden werden vervolgd, morfologische (uiterlijke) kenmerken die veel voorkwamen bij Joden, werden benoemd. Beschikte men over dergelijke morfologische kenmerken, dan was men verdacht.

Om de ��n of andere rede leven sommige mensen in de veronderstelling dat Adolf Hitler aanhanger was van de Physiognomie en dat hij gebruik maakte van haar. Het tegenovergestelde is echter waar. Daar waar Physiognomische systemen misbruikt konden worden voor zijn propaganda werden deze door Hitler gepropageerd. Het is waarheid dat Hitler de natuurgeneeskunde onderstreepte en het belang van haar inzag, de Physiognomische systemen en een juiste toepassing van dezelfde spraken zijn propaganda tegen.

De Psychognomie beoordeelt mensen en veroordeelt ze niet.
Middels de Psychognomie accepteren we een mens wie deze is, en pogen we deze te benaderen, behandelen en in te zetten in lijn met zijn/haar natuur.

Adolf Hitler gaf tijdens zijn machtsperiode opdracht om alle Physiognomische werken te verbranden (werken betreffende de frenologie, de Psycho-Physiognomie, lezen van de mimiek en lichaamstaal enzovoort). Dit is de reden waarom er slechts weinig werken te vinden zijn over de Psychognomie van voor WOII.

Een leerling die voortbouwt op hetgeen Carl Huter tot stand gebracht heeft, was Amandus Kupfer (1879 - 1952). Hij heeft tijdens de 2e Wereldoorlog gewaakt over Psychognomische werken, dit ondanks de risico`s die hieraan verbonden waren.

Na de 2e Wereldoorlog kon hij weer vrij spreken. Toen heeft hij enkele werken uitgebracht. In ��n van zijn vele werken voert hij een Psycho-physiognomische analyse uit op Hitler. Uit de woordkeuze, net zoals de zaken die in zijn analyse belicht worden, valt af te leiden hoezeer deze man heeft geleden onder het bewind van Hitler, hoe pijnlijk deze periode voor hem geweest is.
Het gevolg van Hitler op Amandus Kupfer is geweest, dat hij de Psychognomie in deze veroordelend toepaste in plaats van oordelend.

Criminelen herkennen aan het uiterlijk:
Iedere willekeurige karaktertrek kan ingezet worden zoals men zelf wil. Ofwel op basis van het uiterlijk is een Psychognoom absoluut niet in staat om een crimineel te herkennen*, net zo min is een Psychognoom in staat een dictator te herkennen. Psychognomen die claimen dat dit wel kan, moeten het vooral niet vreemd vinden dat er weerstand tegen de Psychognomie ontstaat.
Een Psychognoom ziet over welke overheersende karaktertrekken een persoon beschikt. Een goed Psychognoom is in staat te achterhalen, welk Psychognomisch vermogen, op welke moment actief is. Vele menselijke eigenschappen die door de Psychognomie beoordeeld kunnen worden, kunnen vertaald worden tot behoeften.
Wat de onderzochte persoon vervolgens met deze karaktertrekken, eigenschappen en behoeften doet, dat is een ander verhaal.

Gedrag is de uitwerking van karakter en aanleg. Vanuit uitgevoerde (mis-)daden een profiel opstellen van een dader en zo komen tot (meest waarschijnlijke) bijbehorende Psychognomische kenmerken is goed mogelijk.
Aangezien ook behoeften tot uitdrukking komen, is het goed mogelijk deze kennis in te zetten bij het achterhalen van motivatie. Uitermate praktisch tijdens een verhoor door bijvoorbeeld een politieagent, maar ook voor de leidinggevenden die medewerkers zowel feitelijk als ervaren willen belonen.

*Criminelen en de wet:
Om wetten voor de mensen op te kunnen stellen, zal men een waar mensenkenner moeten zijn. Als wetten strijdig met de menselijke natuur zijn, voelen zij terrecht onderdrukkend en zullen daarmee slechts van tijdelijke aard kunnen zijn.


----------------------------------------------------------------------------------------------